با هزینه ای اندکی شما میتونید فایل (دانشگاه گندي شاپور19 ص) را تهیه کنید.

قسمتی از متن :

‏مقدمه

‏دانشگاه گندي‌شاپور نخستين دانشگاه جهان بود كه در سال 271 پيش از ميلاد در شهر ‏گندي‌شاپور در خوزستان،‏ ‏به فرمان شاپور دوم بنيان‌گذاري شد. در آن‏ ‏دانشگاه،‏ ‏كه ‏عرب‌ها آن را جندي‌شاپور خوانده‌اند، رشته‌هاي پزشكي، فلسفه، الاهيات و علوم، ‏به‌ويژه اخترشناسي، آموزش داده مي‌شد. گندي‌شاپور يك بيمارستان آموزشي، رصدخانه و ‏كتاب‌خانه‌ي بزرگي نيز داشت كه نوشته‌هايي به زبان‌هاي پهلوي، يوناني، هندي و ‏سرياني در آن نگهداري مي‌شد. آن دانشگاه الگويي براي بنيان‌گذاري بيت‌الحكمه ‏در‏ ‏بغداد شد.

‏بنيان‌گذاري گندي‌شاپور

‏گندي‌شاپور يكي از هفت شهر اصلي امپراتوري ايرانيان در ايالت خوزستان بود. برخي نويسندگان‏ ‏بنيان‌گذاري اين شهر را به اشكانيان نسبت مي‌دهند، اما برخي ديگر براين باورند كه اين شهر را شاپور اول، دومين پادشاه ساساني،‏ ‏پس از شكست ارتش والريانوس، امپراتور روم، به سال 260 ميلادي،‏ ‏ساخت و از آن به عنوان پايگاه نظامي و‏ ‏جاي نگهداري 70 هزار‏ ‏اسير رومي بهره مي‌گرفت. واژه‌ي وندوي‌شاپور، كه به مفهوم‏ ‏"تسخير شده به دست‏ ‏شاپور" است، از اين نظر پشتباني مي‌كند. فردوسي نيز در چگونگي پديد آمدن اين شهر آورده است:

‏نگه كرد جايي كه بد خارسان‏            ‏     ‏ از او كرد خرم يكي شارسان

‏كجا گندشاپور خواني ورا‏                       ‏ جز اين نام نامي نراني ورا

‏در خوزيان دارد اين بوم و بر‏                     ‏ كه دارند هر كس بر او برگذر

‏از او تازه شد كشور خوزيان‏                    ‏ پر از مردم و آب و سود و زيان

‏يكي شارسان بود آباد بوم‏                      ‏ كه پر دخت بهر اسران روم

‏برخي ديگر از‏ ‏تاريخ‌نگاران نوشته‌اند كه بنيان‌گذاري گندي‌شاپور را اردشير اول آغاز كرد و پسرش شاپور آن را به پايان رساند. براي نمونه، ابن نديم‏ ‏مي‌نويسد: " اردشير براي گردآوري كتاب از هند و روم و بقاياي آثاري كه در عراق مانده بود، كساني را بدان ناحيه‌ها فرستاد و از آن‌ها هرچه را متفرق بود گردآورد و آنچه را متباين بود تاليف كرد." به نظر او، اردشير

‏ ‏مي‌خواست مدرسه‌اي بسازد كه به بزرگي و شكوه آن مانندي وجود نداشته باشد. اما‏ ‏زمان اين كار را پيدا نكرد و پسرش شاپور اول راه او را ادامه داد.

‏گندي‌شاپور كه در آغاز روستاي كوچكي به نام نيلاوه بود در زمان شاپور دوم،ذوالاكتاف، شهري گسترده و آباد شد.‏ ‏هنگامي كه ژولين، امپراتور روم،‏ ‏در سال 363 ميلادي به ايران يورش آورد، شاپور‏ ‏دوم لشكر‏ ‏خود را در آن شهر گرد آورد. از اين رو،‏ ‏وندوي‌شاپور يا شاپور گرد‏ ‏به گنده شاپور، به معناي لشكرگاه شاپور، شناخته شد و آرام‌آرام به صورت گندي‌شاپور در آمد و زمان زيادي پايتخت ساسانيان بود.‏ ‏آن شهر تا زمان يورش عرب‌هاي مسلمان هم‌چنان از شهرهاي مهم خوزستان و ايران بود و در زبان آنان به جندي‌شاپور شناخته مي‌شد كه در زبان فارسي نيز به همين نام شهرت يافت.‏ ‏اما پس از بنيان‌گذاري بيت‌الحكمه در بغداد و رفتن بسياري از دانشمندان وبزرگان آن شهر به آن مركز علمي اسلامي، آرام‌آرام اهميت خود را از دست داد و پس از 900 سال شكوفايي رو به ويراني نهاد و اكنون ويرانه‌هاي آن در نزديكي شوشتر در جايي به نام شاه آباد، بر جاي مانده است.

‏از پادگان نظامي تا پايگاه دانش

‏گندي‌شاپور كه در آغاز به يك شهر نظامي مي‌ماند، آرام‌آرام چهره‌ي شهر دانش را خود گرفت. گردآمدن برخي از ماهرترين پزشكان روزگار و به وجود آمدن مركزهاي آموزش پزشكي در آن شهر، سرآغاز آن دگرگوني بزرگ بود. قفطي، نويسنده‌ي كتاب اخبار الحكما،‏ ‏ آغاز آموزش پزشكي در شهر گندي‌شاپور را از زمان اردشير مي‌داند و نوشته است كه دانشمندان‏ ‏و پزشكان سرياني به آن شهر آمدند و آموزش پزشكي را آغاز كردند. هم او نوشته است كه شكوفايي علمي گندي‌شاپور در زمان شاپور دوم بوده است و از زبان شاپور نوشته است كه گفت:"شمشيرهاي ما مرزها را مي‌گشايد و دانش و فرهنگ ما، قلب‌ها و مغزها را تسخير مي‌كند."

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است