برای شما بازدید کننده محترم این مقاله کامل را تهیه کرده ایم.

پروتاگوراس 6 ص

قسمتی از متن :

‏2

‏فلسفه الهي پروتاگوراس

‏پاسخ دقيق اين سوال در كام شعله هاي نخستين كتابسوزي تاريخ، از بين رفته است. آنچه به ما رسيده جمله ايست كه در آغاز آن كتاب وجود داشته است؛ «درباره خدايان من نه ميتوانم بدانم كه انها وجود دارند و نه ميتوانم بدانم كه انها وجود ندارند و نه ميتوانم بدانم كه انها داراي چگونه شكلي هستند. زيرا امور بسياري مانع از اين دانستنند مخصوصن تاريكي موضوع و كوتاهي عمر آدمي.» در اينجا انبوهي از پرسشها سربر ميدارند و پيش از همه اين پرسش كه محتواي كتابي كه نخستين جمله اش موضوع ان را براي ادمي ناشناختني اعلام ميكند و به يكسو مينهد، چه ميتوانسته باشد؟ نخستين چيزي كه جلب توجه ميكند كلمه «دانستن» است كه بارها تكرار ميشود و كل جمله بر ان تكيه ميكند. متفكران دوره باستان ميان دو مفهوم دانستن و معتقد بودن با همان دقتي كه ما امروزه داريم، فرق ميگذاشتند مثلن فرقگذاري قاطع پارمنيدس را ميان «شناسايي» و «عقيده» كه منتج به نتايج فراواني شده را قبلن بيان كرديم؛ بنابراين ميتوان گفت كه موضوع بحث پروتاگوراس اعتقاد به خدايان نبوده بلكه شناخت خدايان بوده است. قرائني هم وجود دارد بر اينكه تقريبن ممكن نيست پروتاگوراس منكر اعتقاد به خدايان بوده باشد. افلاتون روايت ميكند كه اين سوفسطايي عادت داشته است بر اينكه از مجادله درباره حق الزحمه خويش خودداري كند. اگر شاگردي پس از خاتمه درس حق الزحمه را نميپرداخت استاد از او ميخواسته است كه به پرستشگاه برود و با قيد سوگند ارزشي كه خود او براي درس قايل است اعلام كند. سخنان پروتاگوراس در رساله «پروتاگوراس» افلاتون درباره چگونگي پيدايش جامعه انساني نيز دليل ديگري براي ماست، وگرنه چگونه ممكن بود افلاتون كه استاديش در بيان خصوصيات اشخاص در نهايت كمال است، از زبان مردي مخالف اعتقاد به خدايان(منظور پروتاگوراس)، داستاني حاكي از وجود خدايان و تاثير و نفوذ انان در ادميان نقل كند و سرانجام هم اين جمله پرمعني را به دهان او بنهد كه «آدمي چون از نيروي خدايي بهره ور شد با خدايان پيوند خويشي يافت. از اين رو يگانه جانداري بود كه به خدايان ايمان اورد و پرستشگاههايي براي انان بر پا كرد.(نوع رابطه بين خدا و انسان در اين مطلب بسيار جالب توجه ميباشد.)» همه اين قراين دلالت دارد بر اينكه موضوع سخن در ان قطعه اعتقاد به خدايان نيست بلكه شناسايي علمي يا شناخت از روي خرد به هستيِ خدايان است. معني ككلمه اي كه «تاريكي» ترجمه شده است حاوي جز لطيفي است. اين كلمه غالبن بمعني«نامحسوسي» است. در ان جمله كلمه تاريكي اشاره به اين نكته است كه خدايان موضوع ادراك حسي مستقيم نيستند و انجا كه حس به ياري ما نميرسد، دلالت جاي انرا ميگيرد. درباره كوتاهي عمر شايد منظور اينست كه كوتاهي عمر مانع ميشود كه ما موارد تجربي كافي جهت تاييد يا رد وجود خدا را بدست بياوريم.

‏2

‏به هر حال او با اشاره به مرزهاي شناسايي انساني، هشدار داده است كه قبولي يا رد در اين مساله، قابل اعتماد نيست و بدين سان فصل مهمي در تاريخ تحول ذهنِ علمي باز كرده است.

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است