شما بازدید کنند محترم میتوانید با هزینه ی اندکی فایل (تيره سنبل الطيب Valerianaceae 20 ص) را تهیه فرمایید.

قسمتی از متن :

4

‏ ?

‏1

‏ ‏سنبل الطيب

‏تيره سنبل الطيب Valerianaceae

‏گياهاني عموما علفي يكساله يا پايا، بندرت به صورت بوته هاي كم و بيش چوبي و غالبا داراي ساقه هاي منشعب اند. عموما برگهائي متقابل، ساده يا لوبدار و يا منقسم به قطعات برگچه مانند و در هر حال استيپول دار دارند. گلهاي آنها نر-ماده يا منحصرا داراي يكي از اجزاي اصلي گل (پرچم يا مادگي)، پلي گام، شامل قطعات 5 تائي و به رنگهاي ‏سفيد، گلي و يا سفيد مايل به زرد است كه معمولا به صورت گرزنهاي دو سويه مجتمع‏ مي‌‏باشند. از اختصاصات ساختماني گل اين گياهان آن است كه اولا داراي كاسه بسيار كوچك‏‌اند ‏بطوري كه گه گاهي‏ عاري از آن بنظر‏ مي‌‏رسند و ثانيا جام گل آنها غالبا لوله اي يا قيفي شكل و داراي پهنكي منقسم به لوبهاي نامساوي و يا شامل دو لب متمايز است. ضمنا لوله جام گل در عده اي از آنها مانند Valeriana‏ ها، قوزدار و يا داراي دنباله مشخص‏ مي‌‏باشد. مادگي اين گياهان اصولا شامل 3 برچه است ولي غالبا يكي از آنها به حالت زايا باقي‏ مي‌‏ماند كه آن نيز محتوي يك تخمك اپي تروپ‏ مي‌‏باشد. دو برچه ديگر معمولا فاقد تخمك باقي‏ مي‌‏مانند.

‏تعداد پرچمهاي اين گياهان، روي طرح اصلي گل بايد 5 باشد ولي چون ‏هميشه پرچم خلفي آنها از بين‏ مي‌‏رود، مجموعا 4 پرچم (حداكثر) در آنها مشاهده‏ مي‌‏گردد. عده اي از آنها نيز پرچمهاي كمتر از 4 و حتي يك پرچم دارند بطوري كه مراحل تدريجي، كاهش تعداد پرچمها را‏ مي‌‏توان بخوبي در آنها مشاهده كرد. گرده افشاني در اين گياهان هميشه به كمك حشرات صورت‏ مي‌‏گيرد.

4

‏ ?

‏2

‏ ‏سنبل الطيب

‏ميوه آنها به صورت فندقه اي است كه گاهي در انتها به يك دسته تار ختم‏ مي‌‏شود و محتوي دانه هاي بدون البومن‏ مي‌‏باشد.

‏از نظر اختصاصات تشريحي، وجود غده هاي ترشح به شرح زير در انواع اين گياهان قابل توجه است:

‏غده هاي ترشحي واقع بر روي پايه اي مركب از چند رديف سلول و راس چند سلولي.

‏غده هاي داخلي يك سلولي كه در لايه چوب پنبه (assise subereuse‏) يا در آندودرم ريشه جاي دارند.

‏گياهان اين تيره بيشتر در نواحي معتدله نيمكره شمالي مخصوصا منطقه مديترانه و اسيا‏ مي‌‏رويند ولي در قاره امريكا، بيشتر، در نواحي واقع در نيمكره جنوبي مانند رشته جبال آندوشيلي پراكندگي دارند.

‏تعداد كلي گونه هاي آنها به 400‏ مي‌‏رسد كه در 13 جنس جاي دارند. از جنس هاي مهم آن، Valeriana‏ (داراي 200 گونه)، Valerianella‏ (60 گونه) و Centranthus‏ (12 گونه) را نام‏ مي‌‏بريم.

‏از بعضي از آنها، از قديم الايام به عنوان ضد تشنج و يا تهيه اسانس استفاده بعمل‏ مي‌‏آمده است.

‏انواع داروئي آنها به شرح زير است:

Valeriana officinalis L.

‏فرانسه: Herbe aux chats, Valeriane sauvage, Valeriane officinale

‏انگليسي: Valerian, Valerian

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است