برای شما بازدید کننده محترم این مقاله کامل را تهیه کرده ایم.

بررسي اختلالات رفتاري در كودكان 18 ص

قسمتی از متن :

‏20

‏اختلالات رفتاری در کودکان

‏مقدمه

‏دانش‏ ‏آموز و كودكي كه دچار مشكل رفتاري است، چه مشخصاتي دارد؟ اساساً‏ ‏ مشكل رفتاري ‏چيست و چه گستره‏ ‏اي ‏دارد؟ آيا به محض مشاهده هر مشكل يا اختلالي در دانش‏ ‏آموز، اجازه داريم عنوان مشكل ‏يا اختلال رفتاري بر آن بگذاريم؟‏

‏بسياري از دانش‏ ‏آموزان و كودكان با مشكلات ‏رفتاري خفيفي روبه‏ ‏رو هستند كه عدم شناخت و درمان به موقع آنها از سوي پدران، ‏مادران، معلمان و مربيان، باعث تشديد و گسترش آنها مي‏ ‏شود.‏ ‏در اين مقاله درصدديم‏ ‏نمايه‏ ‏اي از مشكلات رفتاري متعددي را كه ممكن است كودكان و نوجوانان با آنها مواجه ‏شوند، به صورت فهرست ارائه دهيم. شناخت هر يك از اين مشكلات، به مطالعه و كسب ‏اطلاعاتي علمي و دقيق نياز دارد و درمان هر ناهنجاري رفتاري نيز، به طور يقين و ‏بدون مراجعه به مراكز رفتار درماني و انجام مشاوره‏‌‏هاي كلينيكي امكانپذير نيست. هر ‏چند ممكن است كه در بعضي موارد، صرفاً شناخت مشكل، به تغيير رفتار در والدين و ‏مربيان منجر شود و همين تغيير رفتار، باعث كاهش يا از ميان رفتن مشكل رفتاري در ‏كودكان و نوجوانان شود.

‏گستره پراكندگي اختلالات رفتاري كودكان و نوجوانان در ‏هفت گروه طبقه‏ ‏بندي شده‏ ‏اند كه ممكن است، بسته به موقعيت سني، خانوادگي، ‏ ‏اجتماعي، ‏جغرافيايي و موقعيت‏ ‏هاي ديگر، در كودكان و نوجوانان متفاوت، شدت و ضعف داشته باشند. ‏بار ديگر، يادآوري اين نكته ضروري است كه همه اختلالات رفتاري كه در اين فهرست ‏آمده‏ ‏اند، از درجه و اهميت يكساني برخوردار نيستند و ممكن است هر كودك و نوجواني، ‏در گذر از دوران كودكي و نوجواني يكي از اين اختلالات را از خود بروز داده باشد. در ‏واقع، وقتي رفتارشناسان مي‏ ‏گويند، بيش از ۷۰ درصد كودكان دچار مشكلات رفتاري هستند، ‏منظور آنها اختلالات رفتاري بزرگ و كوچكي است كه در اين فهرست از آنها نام برده شده ‏است.

‏2

‏گفتني است، توجه به سن كودك و دانش‏ ‏آموزي كه در حال مطالعه روي رفتار او ‏هستيم و مراجعه به افراد متخصص يا كلينيك‏ ‏هاي مشاوره و روانشناسي در هر مورد خاص و ‏نيز مشاوره و گفت‏ ‏وگوي اوليه با افراد صاحب‏ ‏نظر در مدرسه، همچون: مدير، معاون، ‏مشاور و مربي الزامي است.

‏جويدن ناخن‏ ‏

‏اين واكنش درهمه ي گروه‏‌‏هاي سني ديده مي شود ولي بيشتر در سنين كودكي و اوائل بلوغ اتفاق مي افتد . بسياري از كودكان فقط مواقعي‏ كه درفشار روحي قرار مي گيرند (‏مانند عصبانيت ، زمان امتحان يا هنگام مشاهده فيلمهاي مهيج ) ناخن خود را مي جوند ولي بعضي ها هم بدون دليل خاصي مرتباً به اين كار اقدام مي كنند.

‏ناخن جويدن عكس العملي است كه اغلب اوقات با انگشت مكيدن كاملاً تفاوت دارد ؛ زيرا برخلاف انگشت مكيدن يك عادت نيست ، بلكه وسيله اي است كه كودك براي پايين آوردن فشاردروني خود به كار مي برد. گاهي هم واكنشي است در مقابل خصومتي كه ازجانب افراد محبوبي مانند مادر در طفل برانگيخته شده است.

‏به رغم اختلاف نظر درعلت بروز اين اختلال ، غالب محققان برآنند كه درمانهايي از قبيل تلخ كردن و بستن ناخن ، يا تمسخر و تهديد شخص ، چندان مفيد نيستند بلكه درمان بايد شامل درك مشكلات و كمك به شخصي باشد كه ناخن خود را مي جود تا بتواند سازش شخصيتي كافي و راه هاي مناسب تري براي خالي كردن فشار روحي خود پيدا كند.

‏مكيدن شست

‏معمولاً شروعِ عادتِ مكيدن شست دركودكان از 3-4 ماهگي است . وقتي كودك كوچك تر است اغلب بلافاصله بعد ازغذا خوردن شست خود را مي مكد . بعضي از كودكان به محض آن كه پستانك را از دهانشان بيرون بياورند، شروع به مكيدن شست خود مي كنند ولي بعدها قبل از شير خوردن هم انگشت خود را به دهان مي برند و بالاخره در مواقع ديگر روز هم

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است