اصلاحات ارضي - word (..doc) - علوم سیاسی -

قسمتی از متن :

‏1

‏اصلاحات ‏ارضي

‏ششم ‏دي سالروز تصويب لايحه موسوم به "اصلاحات ارضي" توسط هيات وزيران و امضاي آن توسط ‏شاه است .

‏يكي از رويدادهاي عمده‌اي كه در تاريخ حيات سياسي حكومت پهلوي تحت ‏فشار آمريكا صورت گرفت و نطفه ‌‌اي براي شكل‌گيري انقلاب اسلامي و سقوط رژيم شاه ‏گرديد، «انقلاب سفيد» نام داشت. مهمترين فراز اين رويداد، كه در منشوري 6 ماده‌‌اي ‏اعلام شده بود، «اصلاحات ارضي» لقب گرفته بود. تمامي اجزاء اين منشور كه بعداً به 12 ‏ماده افزايش يافت بخصوص موضوع «اصلاحات ارضي» از نسخه‌هائي بود كه هيأت حاكمه ‏جديد آمريكا به سركردگي «جان كندي» رئيس جمهور آن كشور براي شاه پيچيده بود.

‏در ‏پائيز 1339، عباراتي چون «نجات آزادي»، «اتحاد براي پيشرفت» و «مرزهاي نو» از جمله ‏شعارهاي تبليغاتي دمكراتهاي آمريكا در آستانه برگزاري انتخابات رياست جمهوري بود. ‏اتحاد و آزادي واژه‌هائي بودند كه زمامداران ايران از آن وحشت داشتند به همين جهت ‏در جريان مبارزات انتخاباتي آمريكا، شاه مبالغ هفتگي از طريق اردشير زاهدي سفيرش در ‏واشنگتن براي تأمين هزينه‌هاي انتخاباتي ريچارد نيكسون رقيب كندي پرداخته بود. اما ‏كندي پيروز شد و اولين كارش اين بود كه عذر اردشير زاهدي را از واشنگتن خواست. كندي ‏پس از پيروزي در انتخابات شعارهاي «آزادي فعاليت‌هاي سياسي» و «آزادي انتخابات» را ‏نيز به وعده‌هاي انتخاباتي خود افزود و طرحي را مطرح كرد كه بعدها به عنوان «دكترين ‏كندي» معروف شد. اين طرح كه كندي خود آن را «نجات آزادي» نام نهاد بر لزوم «فضاي ‏باز سياسي و اقتصادي» در كشورهاي جهان تاكيد داشت. كندي خواهان ايجاد اصلاحات ‏اقتصادي و سياسي مورد نظر كاخ سفيد در كشورها بود. وي تمامي تاكيد خود را متوجه ‏كشورهاي ثروتمند و نفت‌خيز جهان سوم كرده بود. اين نظريه تحت عنوان «انقلاب سفيد» ‏درايران، و با عناوين ديگر در بسياري از كشورهاي ثروتمند خاورميانه و آمريكاي لاتين ‏به اجرا گذارده شد. ايجاد رفورم درنظام سياسي و اقتصادي و اجتماعي كشورها و حتي ‏اجازه فعاليت‌ به نيروهاي ملي غيركمونيست و تقويت نظام پارلمانتاريستي به منظور ‏جلوگيري از قيامهاي مردمي و تضمين دوام و بقاي سياسي دولتها، خميرمايه دكترين كندي ‏محسوب مي‌شد.

‏2

‏شاه كه احساس مي‌كرد براي بقا و دوام حكومت خود چاره‌اي جز اجراي ‏اين طرح ندارد، ترجيح مي‌داد كه اين برنامه توسط دولتي در ايران به اجرا در آيد كه ‏كاملاً مطيع و فرمانبردار وي باشد.

‏دكتر اميني نخست‌وزير وقت كه در ارديبهشت 1340 ‏به قدرت رسيده بود بيش از آنكه مورد تاييد شاه باشد از حمايت همه جانبه آمريكا ‏برخودار بود.

‏شاه از اواسط دهه 1320 كه اميني در مقام معاونت احمد قوام، روابط ‏ويژه‌‌اي را با آمريكائيها برقراركرده بود، نسبت به وي نگراني داشت. اين نگراني ‏بيشتر از آن جهت بود كه مبادا روزي آمريكائيها او را براي اداره كشور به وي ترجيح ‏دهند. اميني در سالهاي صدارت قوام چنان مورد توجه خاص ديپلماتهاي آمريكا قرار گرفت ‏كه به عنوان مهره وابسته به سفارت آمريكا شهرت يافت.1 انعقاد قرارداد كنسرسيوم در 1333 ‏كه نفت ايران را از سلطه انحصاري انگليس خارج ساخت و كمپانيهاي آمريكائي را ‏نيز در غارت منابع نفتي ايران سهيم ساخت، رويداد ديگري بود كه اميني را به شدت نزد ‏آمريكائيها محبوب ساخته بود. در آن زمان اميني در مقام وزير اقتصاد امضاء كننده ‏پيمان كنسرسيوم بود. او در سالهاي 1334 تا پايان 1336 نيز كه سفير ايران در واشنگتن ‏شد گامهاي بلند تري در نزديك‌تر شدن به آمريكائيها برداشت. حتي نخست‌وزير شدن او در 17 ‏ارديبهشت 1340 نيز تحت فشار آمريكائيها بود.

‏نكته ديگري كه شاه را به اميني ‏بي‌اعتماد ساخته بود، وابستگي خانوادگي اميني به قاجار بود. اين دليل نيز سبب شده ‏بود اميني تا حدودي استقلال عمل خود را در برابر شاه حفظ كند. حتي بعضي محافل ‏آمريكائي‌ در سال‌هاي 40 ـ 1339 از اميني به عنوان آلترناتيوشاه ياد مي‌كردند. شاه ‏در اين سالها چنان به اميني بدبين شده بود كه او را از سوي آمريكائيها جانشين خود ‏مي‌دانست.2

‏از اين رو شاه ترجيح مي‌‌داد اصلاحات لازم‌‌الاجراي آمريكائي در كشور ‏به وسيله كسي انجام گيرد كه تابع وي باشد.

‏روز ششم دي 1340 قانون اصلاحات ارضي ‏به تصويب هيأت وزيران و به امضاي شاه رسيد. در 20 بهمن همان سال سفر «چسترپاولز» ‏مشاور كندي به تهران براي نظارت بر اجراي اين مصوبه نگراني شاه را افزايش داد. ‏مشاور كندي براي تامين مخارج «اصلاحات ارضي» خواستار افزايش توليد نفت ايران شد. ‏اين امر ايران را به سومين صادر كننده نفت جهان رساند. 4

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است