شما بازدید کنند محترم میتوانید با هزینه ی اندکی فایل (نوروز یکی از کهن) را تهیه فرمایید.

قسمتی از متن :

‏1

/

‏عيد نوروز

‏نوروز‏ یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران باستان است. خاستگاه نوروز در ‏ایران باستان‏ است و هنوز مردم مناطق مختلف ‏فلات ایران‏ نوروز را جشن می‌گیرند. زمان برگزاری نوروز، در آغاز ‏فصل بهار‏ است. نوروز در ‏ایران‏ و ‏افغانستان‏ آغاز ‏سال‏ نو محسوب می‌شود و در برخی دیگر از کشورها تعطیل رسمی است.

‏بنا به پیشنهاد جمهوری آذربایجان‏مجمع عمومی سازمان ملل‏ در نشست ‏۴ اسفند‏ ‏۱۳۸۸‏ (۲۳ فوریه ۲۰۱۰) ‏۲۱ ماه مارس‏ را به‌عنوان روز جهانی عید نوروز، با ریشه‏ٔ‏ ‏ایرانی‏ به‌رسمیت شناخت و آن را در تقویم خود جای داد. در متن به تصویب رسیده در مجمع عمومی سازمان ملل، نوروز، جشنی با ریشه ایرانی که قدمتی بیش از ۳ هزار سال دارد و امروزه بیش از ۳۰۰ میلیون نفر آن را ‏جشن‏ می‌گیرند توصیف شده‌است

‏پیش از آن در تاریخ ‏۸ مهر‏ ‏۱۳۸۸‏ خورشیدی، ‏نوروز‏ توسط ‏سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد‏، به عنوان ‏میراث غیر ملموس جهانی‏، به ثبت جهانی رسیده‌بود در ‏۷ فروردین‏ ‏۱۳۸۹‏ نخستین دوره‏ٔ‏ ‏جشن جهانی نوروز‏ در ‏تهران‏ برگزار شد و این شهر به عنوان «دبیرخانه‏ٔ‏ نوروز» شناخته شد.

‏زمان نوروز

‏جشن نوروز از لحظه ‏اعتدال بهاری‏ آغاز می‌شود. در دانش ‏ستاره‌شناسی‏، اعتدال بهاری یا اعتدال ربیعی در ‏نیم‌کره شمالی‏ ‏زمین‏ به لحظه‌ای گفته می‌شود که ‏خورشید‏ از صفحه ‏استوای‏ زمین می گذرد و به سوی شمال آسمان می‌رود. این لحظه، لحظه اول ‏برج حمل‏ نامیده می‌شود، و در ‏تقویم هجری خورشیدی‏ با نخستین روز (‏هرمز روز‏ یا ‏اورمزد روز‏) از ماه ‏فروردین‏ برابر است. نوروز در ‏تقویم میلادی‏ با ‏۲۱‏ یا ‏۲۲ مارس‏ مطابقت دارد.

‏در کشورهایی مانند ‏ایران‏ و ‏افغانستان‏ که تقویم هجری شمسی به کار برده می‌شود، نوروز، روز آغاز سال نو است. اما در کشورهای ‏آسیای میانه‏ و ‏قفقاز‏، تقویم میلادی متداول است و نوروز به عنوان آغاز فصل بهار جشن گرفته می‌شود و روز آغاز سال محسوب نمی‌شود

‏واژه‏ٔ‏ نوروز

‏واژه ‏نوروز‏ یک اسم مرکب است که از ترکیب دو واژه‏ٔ‏ ‏فارسی‏ «نو» و «روز» به وجود آمده است. این نام در دو معنی به‌کار می‌رود:

‏۱) نوروز عام: روز آغاز اعتدال بهاری و آغاز سال نو

۲) نوروز خاص: روز ششم فروردین با نام «روز خرداد»

‏2

‏ایرانیان باستان از نوروز به عنوان ‏ناوا سرِدا‏ یعنی ‏سال نو‏ یاد می‌کردند. مردمان ایرانی آسیای میانه نیز در زمان ‏سغدیان‏ و ‏خوارزمشاهیان‏، نوروز را ‏نوسارد‏ و ‏نوسارجی‏ به معنای ‏سال نو‏ می‌نامیدند.

‏واژه نوروز در الفبای لاتین

‏در متن‌های گوناگون ‏لاتین‏، بخش نخست واژه نوروز با املای No‏،Now‏،Nov‏ و Naw‏ و بخش دوم آن با املای Ruz‏، Rooz‏ و Rouz‏ نوشته شده است. در برخی از مواقع این دو بخش پشت سر هم و در برخی با فاصله نوشته می‌شوند. اما به باور دکتر ‏احسان یارشاطر‏ بنیان‌گذار ‏دانشنامه ایرانیکا‏، نگارش این واژه در ‏الفبای لاتین‏ با توجه به قواعد ‏آواشناسی‏، به شکل Nowruz‏ توصیه می‌شود. این شکل از املای واژه نوروز، هم‌اکنون در نوشته‌های ‏یونسکو‏ و بسیاری از متون سیاسی به کار می‌رود.

‏پیشینه

‏منشا و زمان پیدایش نوروز، به درستی معلوم نیست. در برخی از متن‌های کهن ایران ازجمله ‏شاهنامه فردوسی‏ و ‏تاریخ طبری‏، ‏جمشید‏ و در برخی دیگر از متن ها، ‏کیومرث‏ به‌عنوان پایه‌گذار نوروز معرفی شده است. پدید آوری نوروز در شاهنامه، بدین گونه روایت شده است که جمشید در حال گذشتن از ‏آذربایجان‏، دستور داد تا در آنجا برای او تختی بگذارند و خودش با تاجی زرین بر روی تخت نشست. با رسیدن نور خورشید به تاج زرین او، جهان نورانی شد و مردم شادمانی کردند و آن روز را ‏روز نو‏ نامیدند.

‏برخی از روایت‌های تاریخی، آغاز نوروز را به ‏بابلیان‏ نسبت می‌دهد. بر طبق این روایت‌ها، رواج نوروز در ایران به ۵۳۸ سال قبل از میلاد یعنی زمان حمله ‏کورش بزرگ‏ به بابل بازمی‌گردد. همچنین در برخی از روایت‌ها، از ‏زرتشت‏ به‌عنوان بنیان‌گذار نوروز نام برده شده است. اما در ‏اوستا‏ (دست کم در ‏گاتها‏) نامی از نوروز برده نشده است.

‏نوروز در زمان سلسله هخامنشیان

‏نگاره مراسم پیشکش هدایا به پادشاه ایران در ‏تخت جمشید‏. برخی از پژوهشگران، این مراسم را به نوروز مربوط می‌دانند.

‏کوروش دوم‏ بنیان‌گذار ‏هخامنشیان‏، نوروز را در سال ۵۳۸ قبل از میلاد، جشن ملی اعلام کرد. وی در این روز برنامه‌هایی برای ترفیع سربازان، پاکسازی مکان‌های همگانی و خانه‌های شخصی و بخشش محکومان اجرا می‌نمود. این آیین‌ها در زمان دیگر پادشاهان هخامنشی نیز برگزار می‌شده است. در زمان ‏داریوش یکم‏، مراسم نوروز در ‏تخت جمشید‏ برگزار می‌شد. البته در سنگ‌نوشته‌های به‌جا مانده از دوران هخامنشیان، به‌طور مستقیم اشاره‌ای به برگزاری نوروز نشده است. اما بررسی‌ها بر روی این سنگ‌نوشته‌ها نشان می‌دهد که مردم در دوران هخامنشیان با جشن‌های نوروز آشنا بوده‌اند،‏ ‏و هخامنشیان نوروز را با شکوه و بزرگی جشن می‌گرفته‌اند. شواهد نشان می‌دهد داریوش اول هخامنشی، به مناسبت نوروز در سال ۴۱۶ قبل از میلاد سکه‌ای از جنس طلا ضرب نمود که در یک سوی آن سربازی در حال تیراندازی نشان داده شده است.

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است