شما بازدید کنند محترم میتوانید با هزینه ی اندکی فایل (انقلاب مشروطه 02) را تهیه فرمایید.

قسمتی از متن :

2

‏انقلاب مشروطه

‏جنبش مشروطه ایران مجموعه کوشش‌ها و رویدادهائی است که در دوره ‏مظفرالدین‌شاه قاجار‏ و سپس در دوره ‏محمدعلی‌شاه قاجار‏ برای تبدیل ‏حکومت استبدادی‏ به ‏حکومت مشروطه‏ رخ داد و منجر به تشکیل ‏مجلس شورای ملی‏ و تصویب اولین ‏قانون اساسی ایران‏ شد.

‏پیشینه

‏از اوائل سلطنت ‏ناصرالدین شاه قاجار‏ نارضایتی مردم از ظلم وابستگان حکومت رو به رشد بود. تأسیس ‏دارالفنون‏ و آشنائی تدریجی ایرانیان با تغییرات و تحولات جهانی اندیشه تغییر و لزوم حکومت قانون و پایان حکومت استبدادی را نیرو بخشید. نوشته‌های روشنفکرانی مثل ‏حاج زین‌العابدین مراغه‌ای‏ و ‏عبدالرحیم طالبوف‏ و ‏میرزا فتحعلی آخوندزاده‏ و ‏میرزا ملکم خان‏ و ‏میرزا آقاخان کرمانی‏ و ‏سید جمال‌الدین اسدآبادی‏ و دیگران زمینه‌های مشروطه‌خواهی را فراهم آورد. سخنرانی‌های ‏سیدجمال واعظ‏ و ‏ملک‌المتکلمین‏ توده مردم مذهبی را با اندیشه آزادی و مشروطه آشنا می‌کرد. نشریاتی مانند ‏حبل‌المتین‏ و ‏چهره‌نما‏ و ‏حکمت‏ و کمی بعد ‏ملانصرالدین‏ که همه در خارج از ایران منتشر می‌شدند نیز در گسترش آزادی‌خواهی و مخالفت با استبداد نقش مهمی داشتند.

‏کشته شدن ناصرالدین‌شاه به دست ‏میرزا رضای کرمانی‏ که آشکارا انگیزه خود را قطع ریشه ظلم و نتیجه تعلیمات سیدجمال‌الدین دانسته بود، کوشش بیشتر در روند مشروطه خواهی را سبب شد.

‏عدالتخانه

‏اگر چه از مدتی قبل شورش‌ها و اعتراضاتی در شهرهای ایران علیه مظالم حکومت رخ داده بود اما شروع جنبش را معمولاً از ماجرای گران شدن قند در تهران ذکر می‌کنند. ‏علاءالدوله‏ حاکم تهران هفده نفر از بازرگانان و دونفر سید را به جرم گران کردن قند به چوب بست. این کار که با تائید ‏عین‌الدوله‏ ‏صدراعظم‏ مستبد انجام شد اعتراض بازاریان و روحانیان و روشنفکران را برانگیخت. اینان در مجالس و در مسجدها به سخنرانی ضد استبداد و هواداری از مشروطه و تأسیس عدالت‌خانه یا دیوان مظالم پرداختند. خواست برکناری عین‌الدوله و عزل

3

‏مسیو نوز بلژیکی‏ و حاکم تهران به‌میان آمد و اعتصاب در تهران فراگیر شد.

‏عده‌ای از مردم و روحانیان به‌صورت اعتراض به ‏حضرت عبدالعظیم‏ رفتند. مظفرالدین‌شاه وعده برکناری صدراعظم و تشکیل عدالت‌خانه را داد. هنگامی که به وعده خود عمل نکرد ‏علما‏ از جمله ‏آقا سید محمد طباطبائی‏ و ‏آقا سیدعبدالله بهبهانی‏ به قم رفتند و تهدید کردند که کشور را ترک می‌کنند و به ‏عتبات عالیات‏ خواهند رفت. عده‌ای هم در سفارت ‏انگلیس‏ متحصن شدند.

‏عین‌الدوله با گسترش ناآرامی‌ها در شهرهای دیگر استعفا کرد و ‏میرزا نصرالله‌خان مشیرالدوله‏ صدراعظم شد.

‏فرمان مشروطیت

‏بالاخره مظفرالدین شاه ‏فرمان مشروطیت‏ را امضا کرد. علما و دیگرانی که به حضرت عبدالعظیم و قم رفته بودند بازگشتند و تحص در سفارت انگلیس پایان یافت. مردم صدور فرمان مشروطیت را جشن گرفتند.

‏مجلس اول

‏مجلس اول در ‏۱۸ شعبان‏ ‏۱۳۲۴‏ (‏۱۴ میزان‏ ‏۱۲۸۵‏‏/‏۷ اکتبر‏ ‏۱۹۰۶‏) در تهران گشایش یافت. نمایندگان به تدوین قانون اساسی پرداختند و در آخرین روزهای زندگی مظفرالدین‌شاه این قانون نیز به امضای او رسید.

‏محمدعلی‌شاه

‏پس از مرگ مظفرالدین‌شاه، ولیعهد او ‏محمدعلی میرزا‏ شاه شد و از همان ابتدا به مخالفت با مشروطه و مجلس پرداخت. او در مراسم تاجگذاری خود نمایندگان مجلس را دعوت نکرد. ‏میرزاعلی‌اصغرخان امین‌السلطان‏ (اتابک اعظم) را که سال‌ها صدراعظم دوره استبداد بود از اروپا به ایران فراخواند و او را صدراعظم کرد. از امضای قانون اساسی سر باز زد. پس از اعتراضات مردم به ویژه در تبریز، ناچار دستخطی صادر کرد و قول همراهی با مشروطه را داد. ولی هم شاه و هم اتابک اعظم همچنان به مخالفت با مشروطه و مشروطه خواهان مشغول بودند. اتابک اعظم را جوانی به‌نام

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است