بناهای تاریخی 67 ص - word (..doc) - عمران -

قسمتی از متن :

1

‏مقدمه مسکن:

‏مسکن اثری چند وجهی است و از دیدگاههای گوناگون از جمله معمار(تناسب و زیبایی) فنون احداث بنا ، تاسیسات بناهای مسکونی ، هزینه زمین و ساختمان ، اعتبارات مسکن ، بازار مسکن ، قوانین و مقررات ناظر بر خانه سازی ، مسکن (( حاشیه ای )) و خرابیها قابل بررسی میباشد. آنچه در این نوشتار می آید ، بحث درباره چگونگی بررسی مسکن در چهار چوب طرح های توسعه و عمران ( جامع ) و تفصیلی شهرهای ایران است. در انگونه طرح ها بیشتر به برنامه ریزی کاربرد زمین یا اختصاص اراضی به مصارف گوناگون از ‏جمله :‏ مسکن ، بازرگانی ، گذرگاهها ، صنایع ، فضای سبز ، آموزش ، بهداشت ، ورزش و مانند اینها میپردازند. بنابر این در بررسی مسکن در قالب طرح های مذکور نیز موضوع زمین از اهمیت بیشتری برخوردار است. در میان کاربردهای گوناگون زمینهای شهری ، کاربر و مسکونی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.گذشته از اینکه هدف اصلی هرگونه شهر سازی ها ایجاد سکونتگاه انسانی است سهم مسکن از این نظر صرفا ً دست بالا دارد.سنجش مهم مسکن در انواع کاربردها آسان نیست.زیرا تعریف یکسان و یک نواختی از محدودۀ شهر و در نتیجه ساخت آن شده است. هم اینک در شهرهای ایران هم زمان محدودههای گوناگونی از جمله محدوده نظارتی و محدوده قانونی و محدوده خذماتی شهرداری وجود دارد وانگهی بدلیل زمینهای وسیع ساخته شده و احیانا ً زمینهای زراعی بازمانده از شیوۀ معیشت روستائی درون همین محدوده ها محاسبه ها و مقایسه های چندان معناداری نیست. در یکی از شهرهایی که اطلاعات تفصیلی درباره آن در دسترس است نسبت به زمینهای مسکونی به کل محدودۀ 10 ساله شهر 15% اما نسبت به مساحت دایر پس از کسر زمینهای دایر و کشاورزی آن 34% میباشد. بررسی محللات گوناگون همین شهر نشان میدهد که رابطۀ نسبتا ً نزذیکی میان سهم زمینهای مسکونی و تراکم جمعیت وجود دارد. تز جمله نسبت 34% با چگالی 86 نفر در هکتار متناظر است ، به نسبت زمینهای مسکونی به مساحت دایر شهر در تراکم 100 ، 120 ، 140 نفر. در هکتار به ترتیب 38 ، 44 ، 50 ، درصد بدست می آید.تصور میرود این نسبتها در بیشتر شهرهای متوسط و بزرگ ایران اشغال شده است.

2

‏بناهای تاریخی

‏خانه بروجردیها در کاشان

‏قدمت خانه بروجرديها به طوري كه در كتيبه چهار طرف تالار آن آمده به سال 1292 ه.ق باز مي گردد . اين خانه را حاج سيد جعفر نطنزي كه از بروجرد مال التجاره وارد مي كرده ساخته است . بنا بر اظهارات موثق ساخت اين مجموعه در حدود 18 سال يعني تا سال 1310 ه.ق به درازا كشيده ، و در آن بيش از 150 بنا و هنرمند گچكار و آينه كار و ديگر هنرمندان به كار گرفته شده اند . بناي مذكور در اصل به صورت اندروني و بيروني بوده و اين بخش از سال 1353 ه.ش به تملك سازمان ميراث فرهنگي در آمده و در فهرست آثار تاريخي كشور ثبت شده است . بخش اندروني كه در شمال شرقي و شرق بنا واقع است هنوز تحت مالكيت خصوصي مي باشد

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است