دانشنامه - word (..docx) - عمران -

قسمتی از متن :

‏دانشنامه

‏گنجينه معارف

‏پرسش و پاسخ

‏کلام جاودان

‏احاديث

‏علما و بزرگان

‏گوهر ناب

‏کتابخانه

‏مجلات

‏پایان نامه

‏ويژه نامه

‏اخبار

‏نگارخانه

‏مشخصات مجله

‏فهرست مطالب

‏دانستنی هایی از قرآن

‏سخنان معصومان (ع)

‏علل پیشرفت و انحطاط جامعه از منظر آموزه های اسلامی

‏امامان رهبران هدایت

‏آموزه های اخلاقی در دعای حضرتمهدی(عج) (12)

‏علی(ع) از زبان پیامبر اکرم(ص) در منابع اهل سنّت

‏علل و عوامل صلح امام حسن مجتبی (ع)

‏ویژگیهای حکومت و کارگزاران حضرت مهدی(عج) در قرآن و حدیث

‏عدالت محوری در قرآن و حدیث

‏روشهای تربیتی در قرآن

‏خاطراتی سبز از یاد شهیدان

‏نگاهی به رویدادها

‏جستجو

‏مجلات > ‏عقيدتی، فرهنگی، اجتماعی > ‏پاسدار اسلام > ‏مهر 1385، شماره 298

‏علل و عوامل صلح امام حسن مجتبی (ع)

‏پدید آورنده‏ : ‏حجة الاسلام سید تقی واردی ، صفحه 21‏

‏سال سوّم هجری قمری است. نیمی از ماه مبارک رمضان گذشته است، علی و زهرا این دو نور چشم رسولخدا(ص) لحظه شماری می کنند تا اوّلین هدیه الهی و نخستین گل خوشبوی درخت نبوّت و ولایت را از خدای خود در این ماه خجسته دریافت دارند. سرانجام در نیمه ماه و در بهترین زمان و مکان این گل خوشبو به دنیا آمد و به امر پروردگار منّان "حسن" ‏نامگذاری شد.

‏درباره امام حسن مجتبی(ع) و شخصیت، سیره، تاریخ و زندگی نامه وی بسیار نوشته و گفته اند و زوایای مهمی از زندگی وی را به روی مردم گشوده اند. ولیکن درباره صلح آن حضرت با معاویه و علل و عوامل پذیرش آن، گرچه سخن های زیادی گفته شده است، ولی این مبحث هم چنان باز است و جای بحث و بررسی بیشتری دارد. به ویژه در این عصر که طرح پرسش ها و یا ایجاد شبهه ها در میان جوانان و نوجوانان، از سوی مغرضان و بدخواهان به صورت گسترده و همه گیر در جریان است و نیاز به پاسخ های تازه ای دارد.

‏لازم دیدیم، پرسش هایی که درباره صلح آن حضرت در (ربیع الثانی سال 41 قمری) ‏تا کنون مطرح و یا در آینده مطرح خواهند شد، به بیان علمی و تاریخی بررسی و سپس پاسخ آن را عرضه بداریم.

‏بررسی پرسش

‏بنابر اعتقاد مذهبی شیعیان و پیروان مکتب اهل بیت(ع)، خلافت و جانشینی پیامبر خدا(ص)، امری است منصوص و معیّن از جانب پروردگار متعال و خواست و اراده بشری در آن، راه ندارد و ارتباط بین خدا و جانشین واقعی پیامبر خدا(ص)، خود پیامبر(ص) می باشد.

‏بدین جهت رسول خدا(ص) بارها این مأموریت را بر عهده گرفت و از جانب پروردگار متعال، جانشین خود را معرفی کرد.

‏آن حضرت، در ماجرای دعوت اقربین و انذار عشیره خود، در واقعه مباهله، در واقعه غدیر به هنگام بازگشت از سفر حجة الوداع و در مناسبت های گوناگون دیگر، علی بن ابی طالب(ع) را با صراحت به جانشینی خود منصوب کرد و در بسیاری از احادیث و روایات نقل شده از وی، اسامی تمامی امامان معصوم(ع) را به طور مجزّا بیان و امامت آنان را تصریح نمود و علاوه بر شیعیان، بسیاری از علمای اهل سنّت نیز آن ها را نقل کرده اند.(1)

‏امامت بر امت و جانشینی پیامبر خدا(ص)، شؤونی دارد که حکومت و زمام داری بر مردم، از جمله آن ها است. امامان معصوم(ع) تا جایی که امکان داشت و زمینه برای آنان مهیا بود، برای به دست گرفتن حکومت اقدام می کردند. امام علی بن ابی طالب (ع) به همراه همسر مهربانش حضرت فاطمه زهرا(س) و یاری برخی از صحابه رسول خدا(ص) پس از رحلت پیامبر خدا(ص) برای به دست گرفتن خلافت اقدام نمود و تلاش های زیادی به عمل آورد ولی دسیسه های مخالفان و شرارت دنیا طلبان، مانع از دستیابی وی به حق مسلّم خود شد و به ناچار، از حکومت و زمام داری دور ماند.

‏تا این که پس از بیست و پنج سال شکیبایی و بردباری آن حضرت، مردم به اشتباه خود و پیشی نیان خود پی برده و به آن حضرت روی آوردند و حکومت و زمام داری را با وجود آن حضرت زینت دادند.

‏امام علی(ع) پس از برعهده گرفتن حکومت، برای نیک داشت حکومت و توسعه عدالت تلاش های زیادی به عمل آورد و با مخالفت ها و کار شکنی های گوناگونی روبه رو گردید و در نتیجه، چند جنگ بزرگ را متحمل شد، ولی از پا ننشست و به خلافت خویش ادامه داد، تا این که مورد توطئه و فتنه منافقین و گروه کژ اندیش خوارج قرار گرفت و به دست یکی از آنان به شهادت رسید.

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است