برای شما بازدید کننده محترم این مقاله کامل را تهیه کرده ایم.

سفر نامه نوروزی

قسمتی از متن :

‏سفر نامه نوروزی

‏چند روزی پیش از عید به پاکیزه کردن خانه‎‏ها و “فرش‎‏تکانی” می‎‏پرذازند. تکاندن فرش فقط یک بار در سال انجام می‎‏گیرد، چه در طول سال گرد و غبار گردآمده‎‏ی روزانه از طرف خدمه زیر همان فرش مخفی شده است. به هنگام فرش‎‏تکانی منزل شاه، وی به یکی از قصرهای خود می‎‏رود و تا پایان کار همان‎‏جا می‎‏ماند.

‏روز قبل از عید همه به حمام می‎‏روند و سر را حنا می‎‏گذارند و ناخن‎‏ها را رنگ می‎‏کنند. پارسی‎‏ها حتی تمام بدن خود را ‏–‏ به استثنای صورتشان ‏–‏ حنا می‎‏گذارند تا پوستشان به رنگ زرد درآید.

‏جشن که با نوروز آغاز می‎‎‏گردد سیزده روز دوام دارد. در طول این روزها تقریبا همه‎‏ی کسب و کارها تعطیل است؛ در این مدت همه منحصرا به تفریح می‎‏پردازند، از لذایذ خانوادگی برخوردار می‎‏شوند یا به دید و بازدید یکدیگر می‎‏روند و به هم تبریک می‎‏گویند. اما هرگاه نوروز با ماه رمضان مصادف گردد دیگر شب‎‏ها را به خوشگذرانی صرف می‎‏کنند و روز را روزه نگاه می‎‏دارند.؛ زیرا هرچه در طی این جشن‎‏ها به تسامح و تساهل گرایش دارند باز روزه داشتن را که از اصول اساسی اسلام است حرمت نگه می‎‏گذارند و رعایت می‎‏کنند.

‏فقط روز اول سال دارای جنبه‎‏ی مذهبی است. روز دوم دیگر جشن بزرگ و عمومی همه‎‏ی ملت به شمار می‎‏رود. از صبح خیلی زود جمعیت در تمام کوچه‎‏ها و میدان‎‏های عمومی در جنب و جوش است، هر کس جامه‎‏ی نو در بر دارد و از آن‎‏جا که رنگ‎‏های روشن بیش از همه طرف توجه است گروه‎‏هایی را می‎‏بینید که لباس‎‏های سبز، آبی و سرخ بر تن دارند و در هم می‎‏لولند؛ بدیهی است که زنان ناگزیرند جامه‎‏های نو خود را ‏زیر چادرهای تیره

‎‏رنگشان پنهان دارند. ‏آشنایانی که با هم روبرو می‎‏شوند دست یکدیگر را می‎‏فشارند و با فریاد “عید مبارک” یکدیگر را در آغوش می‎‏کشند. کسی که زیردست است در حالی که با دو دست خود یک دست ارباب یا حامی‎‏اش را در دست می‎‏گیرد تبریک می‎‏گوید و جواب تبریک خود را می‎‏گیرد.

‏باقی این جشن سیزده روزه وقف دید و بازدید‎‏ها و تبریک گفتن‎‏هاست. ترتیب دید و بازدیدها خود مبتنی بر رعایت قواعدی سخت است. در همه‎‏جا شیرینی تعارف می‎‏کنند و می‎‏خورند.

‏سرانجام روز سیزدهم یعنی آخرین روز عید فرا می‎‏رسد. مطابق با یک رسم کهن گویا تمام خانه‎‏ها در چنین روزی معروض خطر ویرانی هستند. به همین دلیل همه از دروازه‎‏های شهر خارج می‎‏شوند و به باغ‎‏ها روی می‎‏آورند.

‏با این روز دیگر شادی‎‏های نوروز پایان می‎‏پذیرد. از نظر کشاورز عید مبدا زمانی است که بر محور آن کار آماده‎‏سازی زمین، بذر پاشیدن و محصول برداشتن را تعیین می‎‏کند؛ وی می‎‏داند که این تخم یا آن تخم را بیست روز پیش یا پس از عید باید افشاند؛ این یا آن درخت را چند روز پیش یا پس از عید باید پیوند زد؛ روی‎‏هم رفته نوروز در زیر آسمان شاد و زیبای ایران جشنی است برای شادی و شادکامی؛ مع‎‏هذا به علت اسراف و تبذیری که در کار برگزاری این جشن می‎‏شود آثار نامساعد آن تا مدتی در زندگی خانواده‎‏ها باقی می‎‏ماند.

‏نوروز چنان در اعماق خاطر ایرانیان رسوخ یافته بود که قانونگذاران و فاتحان بعدی (منظور حمله‎‏ی اعراب است) هرگز نتوانستند متعرض آن شوند. (ایرانیان) دلیلی برای ادامه‎‏ی این جشن اقامه کردند و آن این بود که خاطره‎‏ی فتح حضرت علی که

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است