با هزینه ای اندکی شما میتونید فایل (مجازات اعدام براساس كنفرانس بين المللي سيراكيز(ايتاليا) 20 ص) را تهیه کنید.

قسمتی از متن :

‏مجازات اعدام براساس كنفرانس بين المللي‏ ‏سيراكيز(ايتاليا‏)

‏اعدام شديدترين مجازاتي است كه در قوانين جزايي پيش بيني شده است. ‏و به طور معمول نسبت به مجرماني اعمال مي شود كه مهمترين جرايم را مرتكب شده و براي ‏جامعه خطرناك و به يقين قابل اصلاح نخواهند بود اعدام مجازاتي است از درجه جنايي و ‏در ماهيت رنج آور و رسوا كننده يا به اصطلاح «ترهيبي و ترزيلي » كه هدف از آن بويژه ‏طرد ابدي مجرم از جامعه است و در نتيجه با پايان دادن به حيات جنايتكار جامعه را از ‏خطر بالقوه بزهكار مصون مي سازد.

‏دكتر منوچهر خزاني مقدمه اعدام شديدترين مجازاتي است كه در قوانين ‏جزايي پيش بيني شده است. و به طور معمول نسبت به مجرماني اعمال مي شود كه مهمترين ‏جرايم را مرتكب شده و براي جامعه خطرناك و به يقين قابل اصلاح نخواهند بود اعدام ‏مجازاتي است از درجه جنايي و در ماهيت رنج آور و رسوا كننده يا به اصطلاح «ترهيبي و ‏ترزيلي » كه هدف از آن بويژه طرد ابدي مجرم از جامعه است و در نتيجه با پايان دادن ‏به حيات جنايتكار جامعه را از خطر بالقوه بزهكار مصون مي سازد. مجازات اعدام در طول ‏تاريخ از جهات مختلف به موازات ساير مسائل حقوق كيفري بسيار متحول شده است، چنانكه ‏اغلب در قوانين قديم ، جرايم بسياري مشمول اين مجازات مي گرديد و كيفيت اجراي آن بر ‏حسب مورد ـ نوع وجرم و شرايط آن و گاه طبقه اجتماعي محكوم عليه ـ تفاوت داشت و ‏شكنجه نيز يك ركن اصلي و لازم الاجرا قبل از اجراي آن بود؛ اما به تدريج قلمرو ‏قانوني اعمال اين مجازات به جرايمي از قبيل قتلهاي عمدي و يا اقدام عليه امنيت كشور ‏و بعضي جرايم بسيار مهم ديگر محدود شد و با حذف شكنجه محكوم عليه نحوه اجراي آن در ‏انواع جرايم يكسان گرديد و حتي الامكان به شكل ساده و ملايم خاتمه دادن به حيات

‏تبهكار در آمد. اين سير تحول در نتيجه پيشرفتهاي فرهنگي وعلمي جوامع و با استعانت ‏از كوششهاي دانشمندان و مولفان طي اعصار مختلف تحقق يافته است. بنابراين اعدام از ‏جمله مسائلي است كه از ديرباز مورد بحث فلاسفه و دانشمندان و بخصوص كيفر شناسان ‏بوده و در دنياي معاصر نيز به دليل احترام به حيات انسانها و فلسفه و تمايلات انسان ‏دوستي ، دامنه بحث آن ابعاد گسترده تري يافته است. ظهور جنبشهاي فلسفي و انتشار ‏افكار نوين و آثار علمي قرن هجدهم را شايد بتوان آغاز مقابله عقايد بين دو جبهه ‏موافق و مخالف مجازات اعدام دانست. هر چند برخي از فلاسفه و دانشمندان قرن هجدهم ‏وجود كيفر اعدام را نفي نكردند اما ضمن انتقاد از اعمال مجازاتهاي خشن و شكنجه ها ، ‏به محدوديت آن نظر داده اند. منتسكيو اين مجازات را براي جامعه لازم ، مي داند ، ‏اما با شقاوت و بيرحمي نسبت به محكوم عليه و نيز اعمال آن در مورد بعضي از جرايم نه ‏چندان با اهميت، ابراز تاسف نموده است. ژان ژاك روسو مجازات اعدام را در «قرارداد ‏اجتماعي » خود توجيه مي كند. به نظر او افراد جامعه حسب قرارداد اجتماعي ، اختيار ‏جان خود را به دولت كه نماينده اقتدار جامعه است واگذار نموده اند و دولت نيز به ‏طور متقابل موظف به تضمين و حفظ جان آنان در قبال خطرهاي ناشي از ديگران شده ‏است.«براي اينكه قرباني جنايتكار واقع شوند، رضايت داده اند در صورتي كه خود دست به ‏جنايت بزنند، كشته شوند‏…‏ ‏هر‏ ‏كژ‏ ‏رفتاري‏ ‏كه‏ ‏به‏ ‏حقوق‏ ‏تجاوز‏ ‏كند،‏ ‏حسب‏ ‏جنايات‏ ‏ارتكابي‏ ‏، ‏ياغي و خائن به مملكت محسوب مي شود و بايد اعدام گردد» روسو بر غم اين نظر، مجازات ‏اعدام را آخرين راه حل در مورد بزهكاران مي داند و معقتد است كه اگر بتوان جامعه را ‏از گزند اين قبيل افراد دور نگه داشت ، بهتر است حتي الامكان از اعمال مجازات اعدام ‏خودداري شود. حذف كامل مجازات اعدام ، نظريه و پيشنهاد بكار يا نخستين باني حقوق ‏جزا در قرن هجدهم بود كه با انتشار كتاب «بررسي جرايم و مجازاتها » در 1764 فصلي از ‏آن را به بحث درباره اين مجازات و لزوم حذف آن اختصاص داد. به عقيده بكار يا

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است