نام فایل : تحولات جمعيت شهر رامسر

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 51

حجم : 26 مگابایت

تحولات جمعيت شهر رامسر
جمعيت شهر رامسر در طول يكدوره بيست ساله (از سال 1355 تا سال 1375) از 19293 نفر به 28954 رسيده و حدوداً 5/1 برابر شده است كه حاكي از رشد متوسط ساليانه به ميزان 05/2 درصد در طول بيست ساله مذكور است. ولي اين ميزان طي دوره اول (65ـ1355) از حدود 8/2 درصد به 3/1 درصد در طول دوره دوم (75ـ1365) رسيده است. جدول شماره 10 تحولات جمعيت رامسر را بر مبناي آمار رسمي حاصل از سرشماري‌هاي مركز آمار ايران را نشان مي‌دهد.
براساس جدول فوق در هر دو دهه مورد بررسي رامسر به عنوان يك شهر مهاجر فرست عمل كرده (نرخ رشد جمعيت كشور طي دهه 55ـ1365 برابر 91/3 و طي دهه 75ـ1365 برابر 96/1 درصد و نرخ رشد جمعيت مناطق شهري طي دهه اول برابر 4/5 درصد و طي دهه دوم برابر 2/3 درصد است) و در هر دو دهه مورد بررسي نرخ رشد جمعيت اين شهر از نرخ رشد طبيعي جمعيت در سطح كشور كمتر بوده است. از مهمترين دلائل اين امر طي دهه 65ـ1355 را ميتوان به وقوع انقلاب اسلامي و جنگ تحميلي عراق عليه ايران و حذف سياست كنترل مواليد از سوي دولت اشاره كرد كه باعث ايجاد بحران جمعيتي در سطح ملي بوده و به تخليه جمعيت شهرهاي كوچك و جذب آنها در مراكز جمعيتي بزرگتر انجاميده است كه امكان اشتغال بيشتري در آنها مي‌رفته است. در رابطه با كاهش نرخ رشد جمعيت شهر رامسر طي دهه دوم ضمن اشاره به پيگيري مجدد سياست كنترل مواليد از سوي دولت مي‌توان به كاهش فرصتهاي اشتغال در اين شهر نيز اشاره كرد.
جدول شماره 10ـ تحولات جمعيت و نرخ رشد سالانه شهر رامسر
؟؟
ساخت و تركيب سني جمعيت
بررسي تركيب سنتي جمعيت شهر رامسر در سال 1375 نشان مي‌دهد كه از كل جمعيت رامسر 9622 نفر معادل 2/33 درصد در گروه سني كمتر از 15 سال و 17980 نفر معادل 1/62 درصد در گروه سني 64ـ15 سال و 1352 نفر معادل 7/4 درصد در گروه سني 65 سال و بيشتر قرار دارند، اين ارقام در مقايسه با تركيب جمعيت در سال 1365 بيانگر كاهش سهم افراد كمتر از پانزده سال طي دهه 75ـ1365 و افزايش افراد در سن كار طي همين مدت مي‌باشد بطوريكه سهم افراد كمتر از پانزده سال از 2/39 درصد از كل جمعيت شهر رامسر در سال 1365 به حدود 2/33 درصد از كل جمعيت شهر رامسر در سال 1375 كاهش پيدا كرده و طي همين مدت سهم افراد در سن كار از 1/58 درصد به 1/62 درصد افزايش پيدا كرده است. (جدول شماره 11). ارقام فوق در وهله اول نشان‌دهنده روند و پروسه تركيب سني از يك ساخت كاملاً جوان به يك ساخت متعادل سني بوده و ثانياً اين امر خود بيانگر بالابودن نيروي بالفعل آماده براي فعاليت در شهر رامسر مي‌باشد كه در برنامه‌ريزيهاي اقتصادي و جمعيتي مي‌بايستي مدنظر بشد. جدول شماره 12 نشان‌دهنده تركيب سني جمعيت شهر رامسر بصورت تفصيلي در دو مقطع سرشماري سالهاي 1365 و 1375 مي‌باشد. در سال 1375 از جمعيت اين شهر 384 نفر را اطفال كمتر از يكساله، 2473 نفر را افراد 1ـ5 ساله، 3484 نفر را افراد 6ـ10 ساله، 3281 نفر را افراد 11ـ14 ساله، 5129 نفر را افراد 15ـ24 ساله، 12607 نفر را افراد 25ـ64 ساله و 1349 نفر را افراد 65 ساله و بيشتر تشكيل مي‌داده‌اند. مقايسه اين ارقام با ارقام متناظر سال 1365 نشان‌دهندة كاهش شديد افراد كمتر از يكسال طي يك دهه بوده كه اين كاهش مواليد نشان‌دهنده موفقيت سياست كنترل مواليد دولت در جهت كنترل رشد جمعيت بوده است.
جدول شماره 11ـ تركيب سني جمعيت رامسر در سال 1365 و 1375
؟؟
مأخذ: نتايج تفصيلي سرشماري عمومي نفوس و مسكن ـ شهرستان رامسر ـ مركز آمار ايران
جدول شماره 12ـ تركيب سني تفصيلي جمعيت شهر رامسر در سال 1365 و 1375
؟؟
مأخذ: نتايج تفصيلي، سرشماري عمومي نفوس و مسكن ـ شهرستان رامسر مركز آمار ايران
بعد خانوار در شهر رامسر
تعداد كل خانوارهاي شهر رامسر از 3890 خانوار در سال 1355 به 5167 خانوار در سال 1365 و به 6952 خانوار در سال 1375 افزايش پيدا كرده است. يعني طي مدت بيست سال 3062 خانوار به خانوارهاي شهر رامسر افزوده شده است و خانوارها طي اين دوره حدوداً 8/1 برابر شده‌اند. حال با توجه به اينكه جمعيت شهر طي اين مدت حدوداً 5/1 برابر گشته است مي‌توان نتيجه گرفت كه تعداد افراد در خانوار يا بعد خانوار طي اين مدت كاهش پيدا كرده است. جدول شماره 13 جمعيت كل، تعداد خانوار و بعد خانوار در شهر رامسر را طي سالهاي 75ـ 1355 نشان مي‌دهد. براساس اين جدول بعد خانوار طي اين دو دهه از 9/4 نفر در خانوار به 2/4 نفر در خانوار كاهش داشته است. كاهش تعداد نفر در خانوار طي سالهاي گذشته ضمن بيان موفقيت سياست كنترل مواليد دولت مي‌تواند نشان‌دهنده مهاجرت افراد خانوار نيز باشد.
جدول شماره 13ـ جمعيت و بعد خانوار در شهر رامسر
؟،؟
مأخذ: سرشماري‌هاي عمومي نفوس و مسكن ـ مركز آمار ايران
بررسي روند مهاجرت
بررسي تغييرات جمعيتي شهرها و روستاهاي بزرگ كشور نشان مي‌دهد كه مهاجرت شديد روستاييان از روستاهاي كوچك به روستاهاي بزرگ و سپس به شهرها موجب شد بي‌رويه و نامناسب جمعيت آنها گرديده بنحوي كه مسائل و مشكلات بيشماري را بوجود آورده است (لازم به ذكر است اگر مهاجرت با توجه به امكانات رشد و توسعه منطقه مهاجرپذير و با برنامه صورت پذيرد، نه تنها مشكل‌زا نخواهد بود بلكه مي‌تواند در روند رشد و توسعه آن منطقه نيز نقش موثري ايفا نمايد). الگوي مهاجرت در ايران بطور كلي مهاجرت از مناطق و روستاهاي كوچك به روستاهاي بزرگ و بعد شهرها مي‌باشد و طي يك دوره طولاني اين امر به كاهش جمعيت روستايي و افزايش جمعيت شهرهاي بزرگ منجر مي‌گردد. اين الگو در شهرستان رامسر طي يك دوره بيست ساله به كاهش شديد جمعيت روستايي شهرستان منجر شده است بطوريكه طي اين مدت نرخ رشد متوسط سالانه جمعيت روستايي از حدود چهار درصد طي سالهاي 65ـ1355 به منفي 1/1 درصد طي سالهاي 75ـ1365 رسيده است (طي همين مدت تعداد روستاهاي داراي سكنه از 160 روستا به 130 روستا كاهش پيدا كرده است) طي اين مدت جمعيت شهر رامسر حتي با پذيرش سهم بالايي از مهاجرين روستايي، خود به يك شهر مهاجر فرست تبديل گرديده است، بطوريكه نرخ رشد جمعيت شهر رامسر از 8/2 درصد طي سالهاي 65ـ1355 به 3/1 درصد طي سالهاي 75ـ1365 رسيده به عبارت ديگر اين شهر همزمان ضمن پذيرش جمعيت روستايي شهرستان دچار مهاجر فرستي جمعيت خود نيز بوده است (اگر نرخ رشد جمعيت شهر را نزديك به نرخ رشد طبيعي در سطح كشور درنظر بگيريم). براساس داده‌هاي آماري منتج از سرشماري عمومي نفوس و مسكن شهر رامسر طي ده ساله 75ـ1365 پذيراي 7173 نفر مهاجر بوده و اگر با نرخ رشد طبيعي جمعيت سال 1365 نيز افزايش پيدا مي‌كرد اين شهر در سال 1375 مي‌بايستي حداقل داراي جمعيتي حدود 35100 نفر مي‌بوده ولي براساس آمارهاي موجود جمعيت شهر رامسر در سال 1375 حدود 29 هزار نفر بوده است يعني طي اين مدت شهر رامسر تقريباً معادل نيمي از مهاجرين وارد شده به شهر را به عنوان جمعيت مهاجر از دست داده است.
ميزانهاي حياتي و رشد طبيعي جمعيت
ولادت و مرگ و مير دو پديده عمده حياتي است كه از تفاوت آنها رشد طبيعي جمعيت حاصل مي‌شود. براي شناخت و تعيين شاخص ولادت معمولاً از ميزان‌هاي مواليد و باروري عمومي استفاده مي‌شود كه اولي از طريق نسبت كودكان زير يكسال بر كل جمعيت و دومي از نسبت كودكان زير يكسال بر زنان واقع در سنين باروري بدست مي‌آيد. محاسبه اين ميزانها برمبناي جدول گروههاي سني جمعيت كه از نتايج سرشماري عمومي حاصل مي‌شود ميسر مي‌گردد. محاسبه ميزان مواليد براي شهر رامسر بيانگر كاهش شديد آن از حدود 29 در هزار در سال 1365 به 33/15 در هزار در سال 1375 بوده است. طي همين مدت ميزان باروري عمومي نيز در شهر رامسر از 09/121 در هزار به 97/55 در هزار كاهش يافته است كه اين ارقام حكايت از موفقيت دولت در امر كنترل جمعيت دارد.
ميزان مرگ و مير كه عامل كاهنده جمعيت است از محاسبه نسبت موجود بين مردگان سالانه با جمعيت ميانه همان سال بدست مي‌آيد. براساس آمارهاي موجود

. مأخذ: اداره ثبت احوال استان به نقل از آمارنامه استان مازندران 1376
تعداد فوتهاي ثبت شده در شهرستان رامسر 255 نفر در سال 1376 بوده كه از اين تعداد 189 نفر مربوط به مناطق شهري شهرستان رامسر و 66 نفر مربوط به مناطق روستايي اين شهرستان مي‌باشد كه با توجه به جمعيت شهري شهرستان رامسر ميزان مرگ اين شهر حدود 18/4 در هزار مي‌باشد. حال با توجه به ميزان مواليد و مرگ و مير، نرخ رشد طبيعي جمعيت شهر رامسر حدود 12/1 درصد برآورد مي‌شود كه با در نظر گرفتن نرخ رشد واقعي جمعيت در شهر رامسر طي همين زمان مي‌توان استنباط كرد كه رامسر بطور بسيار ضعيفي مهاجرپذير بوده است. بطوريكه نرخ رشد متوسط سالانه خالص مهاجرت در اين شهر طي دهساله 75-1365 حدود 22/0 درصد بوده است.
پيش‌بيني جمعيت شهر رامسر تا سال 1405
الف: سابقه مطالعات در رابطه با پيش‌بيني جمعيت شهر رامسر
تا زمان تهيه اين گزارش چند بار توسط شركت‌ها و ارگان‌هاي مختلف مطالعاتي كشور و هر بار در ارتباط با موضوعي خاص جمعيت شهر رامسر مورد مطالعه قرار گرفته و نهايتاً با توجه به سال افق طرح پيش‌بيني جمعيت نيز براي اين شهر صورت گرفته است كه ذيلاً به بررسي آنها مي‌پردازيم.
ب: مطالعات تحول جمعيت در طرح‌ريزي كالبدي
...