با هزینه ای اندکی شما میتونید فایل (مهرپرستی) را تهیه کنید.

قسمتی از متن :

‏مهرپرستی

‏از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

‏میترا و وَرزا: این دیوارنگاره از‏ ‏مهرابه‌ای‏ ‏در‏ ‏مارینو‏ ‏ایتالیا است که صحنه قربانی کردن‏ ‏ورزا‏ ‏و دنباله فلکی‏ ‏ردای‏میترا را نشان می‌دهد.

‏مِهرپرستی‏ ‏یا‏ ‏آیین مهر‏ ‏یا‏ ‏میترائیسم‏، آیینی رازآمیز بود که بر پایه پرستش‏ ‏مهر‏ ‏(میترا) ایزد‏ ‏ایران باستان‏ ‏و خدای‏ ‏خورشید‏، عدالت، پیمان و جنگ، در دوران پیش از‏ ‏آیین زرتشت‏ ‏بنیان نهاده شد.‏[۱]‏ ‏این آیین بعدها دگرگون شده و به سرزمینهای‏ ‏امپراطوری روم‏ ‏برده شد و در طول سده‌های دوم و سوم پس از میلاد، در تمام نواحی تحت فرمانروایی روم، در سرزمین اصلی اروپا، شمال‏ ‏آفریقا‏ ‏و‏ ‏بریتانیا‏ ‏برپا بود. گرچه پس از پذیرفتن آیین‏ ‏مسیحیت‏ ‏توسط امپراطور‏ ‏کنستانتین‏ ‏در اوایل سده چهارم میلادی، این دین محو شد، اما تاثیری به‌سزا بر ادیانی چون‏ ‏مسیحیت‏[۲]‏[۳]‏ ‏بر جای گذاشت.

‏تاریخچه مهر پرستی 

‏پیش از زرتشت 

‏پیش از‏ ‏زرتشت‏ ‏پیامبر باستانی ایران (دست کم ۶ قرن پیش از میلاد)، ایرانیان دینی‏ ‏چندایزدی‏ ‏داشتند و‏ ‏مهر‏ ‏یا‏ ‏میترا‏ ‏گرانقدرترین ایزد آنان محسوب می‌شد. او خدای پیمان و تعهد و سرسپردگی متقابل بود. در لوحی به‏ ‏خط میخی‏ ‏متعلق به پانزده قرن پیش از میلاد که شامل پیمان‌نامه‌ای بین‏ ‏هیتی‌ها‏ ‏و‏ ‏میتانی‌ها‏ ‏می‌باشد، به میترا سوگند یاد شده‌است.

‏مادها 

‏در زمان مادها‏ ‏زردشت‏ ‏از میان ایرانیان برخاست و به دین و آئین کهنی که از زمان‌های پیش میان این قوم معمول بود خرده گرفت و راه و روشی نو در پرستش خداوند بنیاد کرد. این دین خاص ایرانیان بود و تا غلبه‏ ‏اسلام‏ ‏در سراسر ایران رواج داشت.[‏۲]

‏فرهنگ معین در مورد دین مادها چنین می‌گوید: از مذهب ماد نیز اطلاع درستی در دست نیست ولی از تصویر برجسته‌ای که در «‏قیزقاپان‏» از دوره ماد پیدا شده و آن پادشاه و روحانی را در دو طرف مشعل آتش نشان می‌دهد، برمی‌آید که مادها هم میتراپرست و آتش‌پرست بوده‌اند و اگر گفته تاریخ نویسان راست باشد که‏ ‏زردشت‏ ‏از کنار دریاچه «چیچست» برخاسته باید گفت مادها نیز به دو نیروی آهورامزدا و اهریمن عقیده داشتند.

‏هخامنشی 

‏مختصات‏:‏ ‏‏۲۹″ ۵۲′ ۵۲°شرقی ‏۲۰″ ۵۹′ ۲۹°شمالی‏ ‏(‏نقشه‏)

‏نقش رستم‏.

‏اطلاعات بیشتر: Achaemenid architecture

‏در تمام دوره هخامنشی نشانه‌های میترائیسم وجود دارد امااز دوران‏ ‏داریوش بزرگ‏ ‏به بعد،‏ ‏زرتشتی‏ ‏نیز معمول گردید، با اینحال، داریوش و جانشینانش قصد ایجاد شرایط سیاسی سختگیرانه برای از میان بردن باورهای قدیمی که همچنان نزد بسیاری از نجیب‌زادگان محبوب بود را نداشتند. بدینسان آیین زرتشت، رفته‌رفته با عناصر آیین چند ایزدی قدیم در هم آمیخت و‏ ‏یَشت‌هایی‏ ‏در ستایش ایزدان کهن سروده شد. یشتی در اوستا به نام‏ ‏مهریَشت‏ ‏به مهر یا میترا اختصاص داده شده‌است که در آن مهر، ایزدی نظاره‌گر بر همه چیز و روشنایی آسمانی، نگاهبان پیمان‌ها، محافظ نیکوکاران در این گیتی و پس از آن و بالاتر از هر چیز، دشمن بزرگ اهریمن و تاریکی و خداوند نبرد و پیروزیها تصویر شده‌است.‏[۱]

‏در آیین مختلط دوران پایانی سلسله هخامنشیان، جنبه زرتشتی به وضوح بر جنبه دگرکیشی آن چیرگی یافته و دیگر از قربانی‌کردن که پیروان زرتشت از آن نفرت داشتند، یادی نمی‌شود.‏[۱]

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است